Iz najstarijeg razdoblja srednjeg paleolita (počev od oko 50 000. godine p. n. e.) evidentirana su prirodna zakloništa čovjeka sa alatkama od kremena (Bioče), zatim iz mezolita (nakon 6500. p.n.e.) i neolita (nakon 3500. godine p.n.e. – Vruća pećina iznad Petrovića). Zajednice bakarnog doba (3500 – 2300. godine p.n.e.) ostavile su tragove svoje kulture u grobnoj humci (tumulu) u selu Kuće Rakića, u vidu za ovo doba karakterističnih antropomorfnih figurina. Iz istog razdoblja potiče i Gruda Boljevića u Tološima, čija grobna humka kvalitetom izrade i bogatstvom grobnih priloga svjedoči o pogrebu predstavnika rodovske aristokratije. Za sljedeće, bronzano doba (2300-1600. godine p.n.e.) karakterističan novi tip gradinskih naselja evidentiran je na većem broju lokaliteta duž oboda Skadarskog jezera (Međeđa Glava, Kabalj, Trijebač), sa većim brojem humki. U ovom periodu primjetan uticaj egejskih oblasti pokazuju grobni prilozi Neškove grude u Tološima (npr. bronzani nož sa jednim sječivom). Tokom gvozdenog doba (1200-100. godine p.n.e.), nakon velikih etničkih pomjeranja u kojima su se izdvojila brojna plemena, područje Podgorice naseljavala su ilirska plemena Dokleati i Labeati, sa Meteonom (Medunom) kao istaknutim centrom. Posebno su značajni lokaliteti sa nalazima iz grobne humke u Momišićima i iz grobova otkrivenih u Gostilju, čiji nakit pokazuje jak helenistički uticaj.

U vrijeme rimske carske vlasti (I-V vijek) formirana je Doclea, koja je postala značajno i najveće urbano središte provincije Prevalis. Grad je podignut saglasno principima rimskog urbanizma, prema pravilnoj urbanističkoj shemi zasnovanoj na ukrštanju dviju glavnih gradskih ulica i pozicioniranju velikih javnih objekata duž glavne ulice (prostrani forum sa bazilikom, hramovi, slavoluk posvećen caru Galijenu, terme). Nalazi otkriveni prilikom arheoloških istraživanja nekropola ukazali su na bogatstvo nakita i predmeta za svakodnevnu upotrebu, prilaganih uz pokojnika. Oni  upućuju na trgovačke veze sa različitim djelovima carstva (oblast Rajne, sjever Afrike, Italija, Grčka), a brojni epigrafski spomenici na raznovrsnu etničku strukturu stanovništva. Grad je razoren u zemljotresu i potom konačno od Avara u 6. vijeku. Iz ovog doba potiču dvije crkvene građevine podignute na obližnjem lokalitetu Zlatica, bazilikalnog i trikonhosnog plana, koje su bile u bliskoj vezi sa gradom Docleom (Dukljom). Oba lokaliteta sačuvana su u ostacima.